شعری در مدح و رثای امام به حق ناطق حضرت امام جعفر صادق علیه السلام
هوالجمیل
جلوه صدق خدا
اولیا اسباب رحمت بوده اند
معجزات ناب خلقت بوده اند
فیض حق در هر زمان با یک امام
می شده بر بندگان اعطا مدام
هر امامی مظهر حق بوده است
بر خلایق خیر مطلق بوده است
هر امامی فیض داده بر حیات
بوده مولا بر تمام کائنات
کل هستی محض آنها شد پدید
حق جهان را بهر آنها آفرید
چارده نور خدا در کائنات
بوده اند از صبح آغاز حیات
تا ابد هستند چون آئینه نیز
در حضور و در نشور و رستخیز
چارده نورند اما یک تن اند
هر زمان در یک وجود احسن اند
جملگی هستند اعلا در وجود
جلوه های حق تعالی در عبود
جلوه صدق خداوند غفور
جعفر صادق بُود در نسل نور
صدق یعنی حرف او حرف خداست
علم او بی واسطه از کبریاست
هرچه غیر از حرف او بی حاصل است
هر رهی غیر از ره او باطل است
شیعه گرچه در ولایت حیدری است
در اصول و دین و مذهب جعفری است
شکر ایزد، حضرت رب مجید
شیعه را از خاک آنها آفرید
کل خلقت شیعه عام علی است
شیعه خاصش ولیکن هر ولی است
ما محب اهلبیت اطهریم
جان نثار عترت پیغمبریم
بار الها شیعه فرما روح ما
تا شود شایسته آل عبا
والسلام
محمد حسین صادقی، زرقان – 15 اردیبهشت 1403 مصادف با 25 شوال 1445 سالروز شهادت امام جعفر صادق علیه السلام، بنیانگذار مذهب جعفری