بسم الله الرحمن الرحیم
یک جوجه جبرئیل که سوغات دلبر است - هر شب مرا به خلوت محبوب ، رهبر است
این تن چو وزنه‌ای است بر اندیشه‌ی عروج - این وزنه زندگی است که خود عین شهپر است
من با دو بال اوست که آزاد می‌شوم - او با دو دست من به دل حبس اندر است
من از رحیق قدسی او شاد و زنده‌ام - او از حریق دوزخ من ، زار و مضطر است
روح خداست قائمه‌ی خیمه‌ی حیات - روحی که حبس گشته به زندان پیکر است
قصیده 120 بیتی «پرواز با قفس» / منبع : کتاب کوثریه ، صفحه 363 -انتشارات هدهد 1397
بقیه در ادامه مطلب
۰۲ ارديبهشت ۰۲ ، ۰۱:۴۶