انتشارات هدهد

بسم الله الرحمن الرحیم / ما فقط تشنگی را درک کرده ایم نه عطش، و حسین بالاتر از عطشان بود یعنی ظمآن، یعنی حالتی که دهان پر از گرد و خاک میشود و زبان میشود مثل یک تکه چوب خشک...
این حالت ۴ علت دارد
۱- داغ دیدن زیاد که جگر می سوزد
۲- اشک ریختن
۳-تکاپوی زیاد در میدان
۴-زخمهای زیاد
هرکدام از علل بالا آب زیاد می طلبد
یک موقع آدم چندین ساعت یا بیشتر تشنه است و می داند یا امید دارد که به آب می رسد، اما تصور کنید فردی داغدیده و مجروح حداقل یک نیمروز گرم در حال جنگ و تکاپو و گاهی بکا باشد امید به آب رسیدن هم‌نداشته باشد، البته چنین فردی اگر سایه ای پیدا کند و ساعتی استراحت کند شاید کمی دوام بیاورد اما اگر لحظه به لحظه تلاش و داغ و عطش و زخمهایش زیادتر شود این دیگر نیازی به آنهمه تیغ و شمشیر و خنجر و نیزه و سنگ و نعل تازه ندارد، چنین فرد عطشان و ظمآنی در مدت‌کوتاهی جان می دهد... صل الله علیک یا اباعبدالله....
و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون