انتشارات هدهد

قلم در دست می گیرم که‌ امشب شاعرت باشم
نم ناچیزی از دریای "قال الباقرت" باشم
قلم در دست می‌گیرم که پای مکتبِ فقهت
شبیه دانش آموزِ همیشه‌حاضرت باشم
مسیرم را به سمت جاده‌ات یکراست کج کردم
که در هر رفت و هر آمد، همیشه عابرت باشم
به زیر خیمه‌گاه چادرم گه‌گاه بنشینم
به یاد کربلا اشکی بریزم، ذاکرت باشم
میان سینه‌ی تنگم کبوترخانه‌ای دارم
که گاهی تا بقیعت پرکشم؛ تا زائرت باشم!
✍ بهجت_فروغی_مقدم