هوالجمیل
شهید غریب مظلوم تنهای مفقود
خودش هم فکر نمیکرد روزی اسمش بشود شاهچراغ. بزرگ بنی هاشم و خاندان موسی ابن جعفر بود، برادر کوچکترش را به تازگی و با زور و‌تزویر به عنوان ولیعهد امپراطوری بزرگ اسلامی معرفی کرده بودند.
شهادتش در شیراز اتفاق افتاد، در نبردی نابرابر شکست خورده بود، همراهانش اسیر و کشته و مجروح و آواره شده بودند، خودش غریب و تنها، مجروح و بی یاور به شهادت رسید و هیچکس از سرنوشتش آگاه نشد، مفقودالاثر شده بود، اقوام و یارانش در مدینه بودند و تمام همراهانش مثل خودش کشته و مجروح و آواره شده بودند، سیستم مخابراتی و اطلاع رسانی هم نبود و کسی نمیتوانست حتی نامشان را بپرسد. سالها بی نام و نشان ماند و ..... قرنها طول کشید تا آن پیرزن چندین شب در زباله ها نوری یا چراغی را دید و به شاه، چراغ را نشان داد و آنجا شاه،چراغ نام گرفت. پیکر مطهرش که پیدا شد از طریق لوحش فهمیدند که او احمد ابن موسی ابن جعفر است با نشان نگین العزة لله.
جانم فدای تو امامزادهٔ غریب که غریبانه تر از جد مظلومت حسین تشنه لب به شهادت رسیدی و خواهر و مادر و پسر و یاوری هم نداشتی تا پیام شهادت مظلومانه ات را به مدینه و تاریخ برساند، تو شهیدی بودی که انتقامش گرفته نشد و قرنها بعد از شهادتش به اذن خداوند جسدش پیدا شد و مزارش تبدیل به زیارتگاه و قبلهٔ آمال عاشقان و مستمندان و گرفتاران شد. درود خدا بر تو و عاشقانت، در هر زمان و مکان.
والسلام
محمدحسین صادقی، شیراز، ظهر دوشنبه ۲۴ مرداد ۱۴۰۱ حرم مطهر حضرت احمد ابن موسی، شاهچراغ علیه السلام
*****
برای سلامتی و تعجیل در فرج آقا امام زمان و بر آورده شدن حاجات خودتان و ملتمسین دعا صلوات.